Circus

Het circus is in de stad! De voorstelling begint bijna dus Job fietst zo hard als hij kan. Jelle zit bij papa achterop de fiets en zingt vrolijk: ‘Wij gaan naar het circus, het circus, het circus!’ Ze zijn er bijna. ‘Ik zie de circustent!’ roept Job enthousiast. En Job fietst nog harder. ‘Het circus!,’ roept ook Jelle. En Jelle zingt nog harder.

Dan zijn ze bij het circus. Papa koopt drie kaartjes bij de kassa. Een kaartje voor Job, een kaartje voor Jelle en een kaartje voor papa. Job pakt zijn kaartje en huppelt naar de circustent. Jelle pakt de hand van papa vast. Jelle vindt het circus best wel spannend. De circustent is groot en binnen is het donker. Job zit naast papa op de tribune. En Jelle is bij papa op schoot gekropen. Dan gaat de muziek aan. En gekleurde lichten flitsen door de tent. Jelle schrikt en kruipt weg in de armen van papa.

De show begint. Vol bewondering kijken Job en Jelle naar de circuspiste. De circusdieren doen moeilijke kunstjes. Iedereen lacht om de grappige clowntjes. Acrobaten zwaaien aan de trapeze. De jongleurs gooien en vangen wel 10 ballen tegelijk en er is een vuurspuwer! Het is een geweldige show.

‘Als ik groot ben ga ik bij het circus,’ zegt Job als ze weer thuis zijn. ‘Dan word ik vuurspuwer!’ Job vindt vuurspuwen super stoer. ‘Dat is veel te gevaarlijk,’ zegt papa, ‘dan kun je beter jongleur worden.‘ Mag ik dan ook bij het circus?’ vraagt Jelle. ‘Ja hoor, dan ben jij een clowntje,’ antwoordt Job. Maar dat wil Jelle niet. ‘Ik wil met de hondjes spelen,’ zegt Jelle. Circushondjes zijn lief en heel goed in kunstjes.

‘Kom mee, dan gaan we oefenen,’ zegt Job tegen zijn broertje. Even later spelen Job en Jelle circusje met de knuffels van Jelle. Net als de circushondjes doen de knuffels de moeilijkste kunstjes. Jelle gooit zijn knuffel konijn hoog in de lucht. ‘Konijn maakt een salto!’ roept Jelle enthousiast. ‘Ik ben jongleur,’ zegt Job. Hij gooit drie knuffels tegelijk in de lucht. Hij probeert de knuffels te vangen. Maar de knuffels vallen op de grond. Jelle vindt de vliegende knuffels leuk. ‘Nog een keer!’ juicht Jelle. Job gooit de knuffels nog een keer in de lucht. Nu vangt Job één knuffel en Jelle juicht: ‘Goed zo!’ Maar Job wil alle knuffels vangen. Hij probeert het nog een keer. De knuffels vliegen weer door de lucht. Maar het lukt Job niet om alle knuffels te vangen.

‘Dit is te moeilijk,’ zegt Job na heel veel oefenen. ‘Ik kan beter vuurspuwer worden!’

Appels plukken

Job en Jelle zijn in de boomgaard. Vandaag mogen ze appels plukken. Met een mandje lopen ze langs lange rijen appelbomen. De appels zien er lekker uit. Job wijst naar een boom vol met mooie rode appels en vraagt: ‘Mag ik uit deze boom een appel plukken?’ Dat mag! Job loopt naar de boom en plukt een grote appel. Dan stopt hij de appel in het mandje.

Jelle wil ook een appel plukken. Hij kiest een mooie groene appel uit. Jelle trekt aan de appel. Maar de appel zit stevig vast aan de boom. ‘Laat mij die appel maar plukken,’ zegt Job tegen zijn broertje. ‘Jij bent nog niet sterk genoeg.’ Job trekt aan de appel. Maar de appel zit echt goed vast. Job kan de appel ook niet plukken.

‘Die appel is nog niet rijp,’ zegt mama. ‘Een appel die nog niet rijp is zit heel goed vast. Je kan ze pas plukken als ze rijp zijn. Of ze vallen vanzelf op de grond,’ legt mama uit. Jelle ziet onder de boom veel appels liggen. Hij raapt de appels op en stopt ze in het mandje.

Job plukt de rijpe appels uit de boom. En Jelle raapt alle appels van de grond. Al snel zit het mandje helemaal vol. Van al dat plukken en rapen hebben ze trek gekregen. ‘Willen jullie een appel proeven?’ vraagt mama. Dat willen de jongens wel. ‘Ik wil een rode appel,’ zegt Job en hij pakt een rode appel uit het mandje. Jelle vindt groene appels lekker. En hij kiest een mooie groene appel uit.

De appels zijn heerlijk. Job heeft zijn appel opgegeten. Alleen het klokhuis is nog over. Jelle heeft zijn appel ook opgegeten. Maar waar is het klokhuis gebleven?

‘Jelle, waar is jouw klokhuis?’ vraagt Job. ‘In mijn mond,’ antwoordt Jelle met volle mond. Jelle doet zijn mond wijd open. Job ziet het klokhuis in zijn mond zitten. ‘O nee! Je hebt de pitjes opgegeten!’ roept Job verschrikt. ‘Dan groeit er een appelboom in je buik!’ Jelle spuugt de appel snel uit. Maar het is al te laat, de pitjes zitten al in zijn buikje. Jelle huilt: ‘Ik wil geen appelboom in mijn buik.’

‘Het pitje heeft aarde, water en zon nodig om te kunnen groeien,’ zegt mama, ‘in jouw buikje groeit geen appelboom.’ Gelukkig maar. Jelle veegt zijn tranen weg. ‘Wat gebeurt er dan met het pitje?’ wil Job weten. ‘Morgen poept Jelle het pitje weer uit,’ antwoordt mama. Dat is grappig. En Job lacht: ‘Haha, Jelle poept pitjes!’ Jelle vindt het niet erg om pitjes te poepen. Hij lust nog wel een appel. Met pitjes!

Het idee

Met een eigen boek in handen mag ik me ineens schrijfster noemen. Ik ben enorm trots op deze titel en had dit een aantal jaar geleden alleen maar kunnen dromen. Na mijn studie Facility Management ben ik 15 jaar in dat vakgebied werkzaam geweest. In 2016 was het voor mij tijd voor een carrière move. Ik wilde iets doen met schrijven, maar wat? Om ervaring op te doen en omdat het zo leuk is, ben ik verhaaltjes gaan schrijven over Job & Jelle. De verhaaltjes zijn gebaseerd op de belevenissen van mijn zoontjes Stan en Hidde, toen 5 en 2 jaar oud. Ik heb een Facebook pagina aangemaakt met de belofte aan mijn volgers dat ik elke week een nieuw verhaaltje zou schrijven. Een mooi stok achter de deur om in mijn drukke leventje tijd te maken voor het schrijven.

Door de enthousiaste reacties van de lezers ging het kriebelen om deze losse verhaaltjes te bundelen in een kinderboek. Voor een boek heb je illustraties nodig, dus ben ik op zoek gegaan naar een illustrator. En wat een geluk dat ik Venny (uit Indonesië) via een internet forum gevonden heb! Dankzij haar zijn Job & Jelle tot leven gekomen. Ondanks de taal- en cultuurverschillen verloopt onze samenwerking bijzonder goed. Soms lijkt het wel of ze mijn gedachten kan lezen, zij tekent precies wat ik in mijn hoofd heb.

Doordat Venny naast illustrator ook grafisch vormgever is, heeft ze het boek klaar kunnen maken voor de drukker. Mijn spaargeld heb ik gebruikt om een flinke stapel boeken te laten drukken, en dan heb je ineens je eigen boek in handen! Ik ben natuurlijk super trots op het eindresultaat en dankbaar voor iedereen die heeft geholpen om dit mogelijk te maken.

Het was helemaal geweldig dat het, dankzij de goede verkoop het boek, een jaar later mogelijk was om deel 2 uit te brengen. Ik wil iedereen die een boek heeft gekocht enorm bedanken, hierdoor kan ik doorgaan voor deel 3!

Tessa de Gruijter

Illustraties

Greetings,

My name is Venny Kristel Chandra. It's Venn for short and it was my initial name at first. I live in Indonesia. I'm a graphic designer and also a freelance illustrator. I like to doodle and drawing since I was a kid so I simply love arts and want to do any job related to it.

Making Job and Jelle is fun and have it’s a unique traits. I read the translation of each stories because I can grasp the feeling of the character and the story but I think it’s not just only for the feeling but I really do want to read it myself because the story was funny. It’s simple, light-hearted, slice of life stories based on daily life. The more I know the story the more I put the feeling on the drawing. Drawing Job and Jelle is more and more fun every time. Job and Jelle make me feel like as if I had a two little brothers since I was the youngest on the family. Their antics, behaviors and mischieves never failed to make me smile. I'm glad and happy that I can make them alive with my drawing.

Thank you